HOGAR

Ako ay laging nananabik
Sa pagdating ng dapit hapon.

Sa pagdilat ng aking mga mata,
Habang ang ilog ay nakatingala
Sa pamamahinga ng mga tala,
Nararamdaman ko ang kalungkutan
Sa panibagong araw ng paglisan
Sapagkat ikaw ay muling iiwan.

Maghintay sa ‘king pagbabalik
Dahil meron akong pabaon.

Lagi kang nasa isip
Lalo’t ‘pag naiinip.
Alaala ko’y ningning
Ng pagngiti mong laging
Dulot ay aliwalas
Na hindi nagwawakas.

Ang pag-ibig ko sa’yo’y hitik
At subok ng pagkakataon.

Tahanan ko ay ikaw,
Ngalan mo’y sinisigaw
Ng ulila kong puso.
Kahit saan sa mundo
At ano pang tanawin,
Ikaw lang ang iisipin.

Heto na ako, bumabalik
Na dala ang pangakong baon.

Ako ay maligaya mong hinagkan.
Pagyakap mong hindi mapapantayan
Kaya hinding-hindi pagsasawaan.
Kailanman ay di magpapabaya.
May masabi mang masama ang iba,
Patuloy kang mamahalin, sinta.

Natapos na ang pananabik.
Heto na nga ang dapit hapon.

#

Mag-iwan ng Tugon

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Baguhin )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Baguhin )

Connecting to %s