Magka-chat kami kagabi ng mga kaibigan ko tungkol sa ex ng isa sa amin. Nagkataong kaibigan ko yung ex, kaya pinili (… o pinilit) kong maging neutral. Pero may isang statement ang isa sa mga kaibigan ko na nakakuha ng atensyon ko. Hindi ito tungkol sa ex ng tropa namin, kundi sa isa sa mga tropa namin na galit pa rin sa ex niyang engaged na. Sabi niya, parang hindi tama na mag-advice siya sa mga ganitong sitwasyon dahil clouded siya ng bitterness sa dati niyang karelasyon. Dahil nga magkakaibigan kami, ang akala nung isa ay nagbibiruan kaya natawa lang siya. Nag-personal message sa akin ang isa kong kaibigan: Kinain na siya ng pagka-bitter niya. Isang malaking like sign ang ni-reply ko.

Ewan ko kung achievement para sa akin na makapag-advice sa napakaraming tao tungkol sa kani-kanilang relasyon. Yung iba ay nauwi sa kasalan at yung iba ay nauwi sa kalasan. Bihira kong gawing ehemplo ang mga naranasan ko dahil hindi naman eksaktong pare-pareho ang istorya ng pag-ibig ng lahat ng tao. Pero may isang bagay akong natutunan sa isang mentor na dala-dala ko hanggang ngayon: huwag na huwag kang magpapayo sa isang taong may problema sa relasyon kung ang iisipin mo ay yung mga masasamang nangyari sa sarili mong mga relasyon.

Lahat tayo ay may karapatang magbigay ng payo sa mga taong humihingi nito. Pero hindi mo dapat gawing basehan ang bitterness mo sa naging relasyon mo para resolbahin ang gusot ng ibang tao. Sabihin na natin na makakatulong ang natutunan mo sa masamang karanasang iyon, pero hindi mo pwedeng itulad ang isang nakilala mo sa iba. Uulitin ko: walang magkakaparehong istorya ng pag-ibig. Hayaan natin ang iba na humubog ng maging susunod na kabanata.