FAST POST 46: Mga Pangarap na Mahirap Tuparin

Nobyembre 10, 2020Mag-iwan ng puna

Minsan, hindi ko alam kung bakit hindi nagkakatugma ang kondisyon ng buhay ko sa mga misyong gusto kong maisakatuparan. Yung tipong sa lawak ng naaabot ng kaalaman mo ay napakaraming pangarap ang gusto kong makuha pero dahil na rin sa kakapusan sa napakaraming bagay ay mahirap mangyari.

Binabagabag ako ng mga bagay na gusto kong gawin noon at hanggang ngayon ay hindi ko magawan ng areglo para matupad. Hindi ko alam kung katamaran, pero napanghihinaan na rin ako ng pag-asang magagawa ko siya sa buhay kong ito.

Tama nga siguro ang isa kong dating kaibigan dati. Masyado akong ideal mag-iisip na umaabot sa punto ng pagiging ambisyoso ko. Bakit ko nga naman kasi hinahangad ang mga bagay na hindi ganoon kadali para sa sitwasyon ko sa buhay. Pinapahirapan ko lang ang sarili ko sa kakaisip ng mga pangarap ko.

Masarap mangarap. ‘di ba? Masama bang mangarap?

Marahil ang dahilan kung bakit ako ganito — paniniwala. Ang taong puno ng paniniwala ay puno ng pangarap. Lumaki akong nananalig na kahit sino ka pa, may karapatan kang isipin ang mga bagay na gusto mong mangyari para sa sarili mo, sa pamilya mo o para sa bayan. Lahat ay nagsisimula sa pangangarap, sumunod ang paniniwala at sa pagsusumikap, ano pa man ang estado mo sa buhay, posibleng matupad ang lahat.

At kung mabigo, may pag-asa. Hindi dapat nawawala ang pag-asa.

Napakarami kong gustong gawin. Pwedeng hindi na sila mangyari. Pero dahil may pag-asa at patuloy na paniniwala, hindi natin malalaman. Sa lahat ng mga nangyari sa buhay ko ngayong taon, Tadhana na lang ang makakapagsabi kung para sa akin ang mga ito.

FAST POST 43: Dapat Ka Bang Makinig sa Advice ng mga Bitter?

Nobyembre 4, 2020Mag-iwan ng puna

Magka-chat kami kagabi ng mga kaibigan ko tungkol sa ex ng isa sa amin. Nagkataong kaibigan ko yung ex, kaya pinili (… o pinilit) kong maging neutral. Pero may isang statement ang isa sa mga kaibigan ko na nakakuha ng atensyon ko. Hindi ito tungkol sa ex ng tropa namin, kundi sa isa sa mga tropa namin na galit pa rin sa ex niyang engaged na. Sabi niya, parang hindi tama na mag-advice siya sa mga ganitong sitwasyon dahil clouded siya ng bitterness sa dati niyang karelasyon. Dahil nga magkakaibigan kami, ang akala nung isa ay nagbibiruan kaya natawa lang siya. Nag-personal message sa akin ang isa kong kaibigan: Kinain na siya ng pagka-bitter niya. Isang malaking like sign ang ni-reply ko.

Ewan ko kung achievement para sa akin na makapag-advice sa napakaraming tao tungkol sa kani-kanilang relasyon. Yung iba ay nauwi sa kasalan at yung iba ay nauwi sa kalasan. Bihira kong gawing ehemplo ang mga naranasan ko dahil hindi naman eksaktong pare-pareho ang istorya ng pag-ibig ng lahat ng tao. Pero may isang bagay akong natutunan sa isang mentor na dala-dala ko hanggang ngayon: huwag na huwag kang magpapayo sa isang taong may problema sa relasyon kung ang iisipin mo ay yung mga masasamang nangyari sa sarili mong mga relasyon.

Lahat tayo ay may karapatang magbigay ng payo sa mga taong humihingi nito. Pero hindi mo dapat gawing basehan ang bitterness mo sa naging relasyon mo para resolbahin ang gusot ng ibang tao. Sabihin na natin na makakatulong ang natutunan mo sa masamang karanasang iyon, pero hindi mo pwedeng itulad ang isang nakilala mo sa iba. Uulitin ko: walang magkakaparehong istorya ng pag-ibig. Hayaan natin ang iba na humubog ng maging susunod na kabanata.

Dear 32-Year-Old Lem

Marso 2, 2020Marso 3, 2020Mag-iwan ng puna

2015-category-title-tambuli copy 2020-AURORA-post-featured-image

Dear 32-year-old Lem,

Apat na taon ang nakaraan nung huli kitang sulatan. Ang daming nangyari, at ang pareho nating hindi namamalayan ay marami na palang pagbabago sa buhay nating pareho.

Truth be told… wala ka na sa kalendaryo!

Pero akalain mo yun, narating mo pa rin ang malayo-layong edad na ito.

Oo, marami. Pero hindi mo na maalala ang lahat ng mga iyon, maliban na lang kung na-post mo sa Facebook o Instagram na lahat ay taon-taong ipinapaalala sa’yo dahil sa Facebook Memories. Siguro, kung hindi na binabalikan ng social media ang nakaraan mo, malamang ay hindi mo na rin talaga gugustuhing sariwain ang iba rito.

Alam nating pareho kung gaano mo kamahal ang kasaysayan ng bayang ito, lalo na ng ating pinakamamahal na Maynila. Marami tayong sinakripisyo para lang mapagbigyan ang iilan dahil alam nating makakatulong sila para makaahon ang ating siyudad. Alam kong hindi mo sila pinagsisisihan, pero kung ako ang tatanungin, masakit mang sabihin pero kung nasunod lang ako, mas maaga mong nakuha ang kapalarang para sa’yo.

Ngunit magkaiba ang kapalaran at tadhana.

Siguro nga ay hindi ikaw ang pinakaswerteng tao, pero itinadhana ka sa mas mahirap pero mas dakilang bagay. Hindi man dakila sa pananaw ng marami, pero sa lahat ng nagawa mo, lantad man o lihim, sobrang proud ako sa ‘yo.

Ngayong 32 ka na, naniniwala akong may mga kaya ka pang gawin. Hindi ka marunong mapagod sa pag-iisip ng mga pwedeng magawa, maliban na lang sa mas madali ka nang antukin. Pero naalala ko na sinabi mo ilang taon na ang nakaraan na gusto mo na ring magpahinga sa mga oportunidad na mas nararapat para sa mga mas bata sa atin. Nabanggit mo rin na tutulong ka lang kapag hinihingi nila ang paggabay, talento o opinyon mo. Gusto mo ng mas tahimik na buhay para sa sarili mo at lahat ng mga patungkol sa iba ay ituturing mong trabaho. Muli, kung ako lang ang tatanungin, mas gusto ko iyon dahil iniisip mo ang makakabuti para sa’yo.

Ngunit parang hindi ka mapigilan. At hindi mo rin mapanindigan ang iyong mga pinangako.

Hindi ko sinasabing hindi ka marunong tumupad sa pangako. Naintindihan ko na sinubukan mong maging makasarili sa aspetong kailangan mo nang ayusin ang sarili mong buhay para sa kapakinabangan mo. Ngunit hindi mo talaga kayang maging “makasarili”, at kung pagiging makasarili ang paglingkuran sa pinakamaliit na paraan ang iba, nananalig man sila sa kakayahan mo o hindi, siguro ay wala nang dahilan para ibahin ang pananaw na ito. Yan ay ikaw, at sa dugo at utak mo, hindi na natin siguro matatanggal ito. Simpleng tao ka lang, hindi ka kikilalanin ng kasaysayan tulad ng mga taong hinahangaan at tinitingala mo, pero maswerte ang bayang ito na may tulad mo na naging makasarili para sa karangalan ng kanyang tinatanging siyudad at para sa tinatangi niyang bansa.

At tulad ng iyong laging sigaw ng paninilbihan: Para sa Panginoon, Para sa Inang Bayan, Para sa Kinabukasan.

Wala ka na kalendaryo, pero hindi ito dahilan para mawala ka sa ikot ng mundo.

Happy 32nd birthday, Lem.

Nagmamahal,
The Unloveable Lem.