FAST POST #10: Ang Pagbabalik Ng Otso Pesos Na Pamasahe Sa Jeep… GRANTED!

Kahapon lang ay ilathala ko ang naging pananaw ko sa hindi pagsusukli ng 50 sentimos ng ilang jeepney drivers kapag ang binabayad mo ay hindi sakto sa PHP 8.50.

Kanina lamang ay ibinalita sa TV Patrol ang binabang desisyon ng Land Transportation Franchising and Regulatory Board (LTFRB) na ibalik sa PHP 8.00 ang regular na pasahe sa jeep (sa unang 4 na kilometro ng biyahe) sa Metro Manila simula bukas, May 15, 2012. Resulta ito nang unti-unting rollback na ilang petroleum companies sa presyo ng gasolina.

Hindi maikakailang natuwa ang maraming mananakay sa balitang ito. Hindi rin maiiwasang umalma ang ilang jeepney groups, ngunit meron ding mga grupong sumuporta sa fare rollback dahil sa pakikisama ng pamahalaang Aquino sa programang makakapagpagaan sa bigat na nararanasan ng mga jeepney driver at operator sa tuwing nagtataas ng presyo ang gasolina.

Ang unang reaksyon ko nang marinig ko ang balitang ito: “Mabuti naman. Abusado kasi ang iba sa kanila kapag nanunukli.”

Sa ngayon, tayong mga pasahero ay hindi na muna masyadong mamomroblema sa 50 sentimos. Ipunin muna natin ang mga 25 sentimos sa alkansya para sakaling bumalik sa PHP 8.50 ang pasahe sa jeep (Sabi kasi ng LTFRB na ibabalik nila sa PHP 8.50 ang jeepney fare kapag tumuntong uli sa P48.00 pataas ang kada litro ng gasolina) ay meron na tayong ipapambayad… at para may ipansukli na rin ang mga driver.

PAALALA: Kung may driver na aalma sa pagbalik ng pasahe, kunin ninyo ang plate number at ibigay sa awtoridad (LTO, LTFRB, local traffic personnel) . National government na mismo ang nagsabi kaysa nasa sa inyo ang karapatan. Huwag hayaang maabuso laban sa inyong karapatan.

Ang Mga Kakampi Ng Mga Beki

Sa kasalukuyan ay hindi na ganoong kalaking isyu sa lipunang Pilipino ang pagiging lantad ng ating mga kapatid sa ikatlong lahi. Pero bago pa man nakamit ang kalayaang ito ay kaliwa’t kanang pagkondena ang naranasan ng marami sa atin para lang ihayag sa lahat na ang pagiging bakla o beki ay hindi isang imoral na pagpapakita ng totoong ekspresyon ng ating buhay.

Bagama’t may iilang mga sitwasyong nakaranas ako ng insulto dahil sa pagiging beki ko, masasabi kong mahina pa ang mga iyon kumpara sa dinanas ng maraming tulad natin – binubugbog ng magulang, kinakahiya ng mga kamag-anak, inaabuso ng mga kalalakihan, kinokonsiderang excommunicado ng iilang mga relihiyosa, minumura’t binabasura ng mga tao sa paligid nila.

Sa kabila ng mga ito ay nakakahanap tayo ng iilang mga kakampi na umuunuwa’t gumagalang sa pinili nating landas:

BABAE. Mas naiintindihan ng babae ang sitwasyon natin dahil may mga pangangailangan at kinahihiligan tayo na parehas ng sa kanila. Mas nagtutugma ang emosyonal na aspeto natin sa kanila kaya hindi kataka-taka kung bakit karamihan sa atin ay babae ang matalik na kaibigan.

KAPWA BAKLA O KAPWA BEKI. Tulad ng sa babae ay sila ang mas makakaintindi pang tao sa nararamdaman natin – dahil ganoon din sila. Meron mang mga beki na hindi kagandahan ang ugali (plastik, backstabber, maldita) ay makakahanap pa rin tayo ng mga beki na nagiging malapit nating kaibigan na pwede nating pagsabihan ng mga bagay kung saan naiitindihan nila ito at pwede pa silang magpayo.

CLAN. Hindi na tago sa lipunan ang paglaganap ng social networking, lalo na sa kasalukuyang Facebook Era. Nagkalat din ang textmates at mga clan na nag-iipon ng mga beki para gawing isang grupo’t masayang barkadahan. Nagiging trademark sa mga third sex clan ang laging inuman, sextrip o orgy kapag nagkakaroon sila ng mga eyeball. Pero hindi naman lahat. Mas marami pa ring clan ang tumataguyod sa ikabubuti ng kanilang mga miyembro. Gumagawa sila ng mga paraan upang magamit ng mga kapatid natin ang talentong meron sila tulad ng contest, team buildings at marami pang iba. Sa maliliit na grupong ito’y nagagamit ng iilan ang kanilang managerial skills, kung saan natututo sila kung paano maging lider.

IILANG LALAKI. Hindi lingid sa ating kaalaman na sa kabila ng pagiging ganito natin, hindi natin maitatanggi na lalaki pa rin tayo. Bagama’t may mga straight na hindi gusto ang presensiya natin, ay may iilan pa ring kayang umunawa at rumerespeto sa ikatlong lahi tulad ng pagrespeto nila sa ibang tao. Karamihan pa sa iilang ito ay nirerespeto tayo na para bang tayo ay mga tunay na babae.

HUMAN RIGHTS ORGANIZATIONS. Ang mga bakla ay mga tao rin, at bawat tao ay pinoprotektahan ng mga batas para malayang magamit ang kanilang mga karapatan. Sa mga tulad natin, bukas man ang lipunan sa mga gawain ng third sex community ay may mga tao pa ring nagiging marahas sa pagtrato sa ilan sa atin. Kung may mga ganito kayong sitwasyon ay huwag mahiyang lumapit sa mga organisasyong may kaalaman tungkol sa ating mga karapatan. Alam nila kung ano ang proteksyong kinakailangan mo laban sa mga umaabuso sa’yo.

Hindi ko maisasama sa mga kakampi ang pamilya. Sila man ang mga pinakamalapit na tao sa atin ay dito rin karaniwang nagsisimula ang hindi pagtanggap ng lipunan sa mga nasa ikatlong lahi. May mga iilang nakakaintindi, pero karamihan pa rin ay lumilingon sa ideyang hindi kailanman magiging maganda sa paningin ng iba ang pagkakaroon ng kapamilyang bakla.

Pero para sa akin, ang pinakamatinding kakampi nating mga beki ay, walang iba, kundi ang PANGINOON. Oo, kinokonsidera ng sinumang relihiyon na dalawa lang talaga ang kasariang ginawa ng Diyos sa mundo – lalaki at babae. Sa kabila nito, naniniwala akong sa lahat ng pagkakataon – malungkot man o masaya – ay katabi ko ang Panginoon at Siyang yumayakap sa akin at sumusuporta nang walang humpay. Kung imoral man tayo sa paningin ng tao, kabaligtaran iyon sa paningin ng Maykapal. Hindi mapanghusga ang Langit, bagkus, patuloy na umuunawa, nagmamahal at nagbibigay ng biyaya sa mga ginagawa nating kabutihan. At alam ko, alam nating lahat iyan.

Lem Orven

April 28, 2011, 8:47am

Ang Adhikain Ng “Ang Ladlad” At Ang Pulitikang Beki

Isang komentaryo sa partisipasyon ng Ang Ladlad LGBT Organization sa nakaraang halalan sa Pilipinas noong Mayo 10, 2010. Enjoy!

===

ANG ADHIKAIN NG “ANG LADLAD” AT ANG PULITIKANG ‘BEKI’

Binoto ko ang gay rights group na “Ang Ladlad” bilang party-list representative noong nakaraang halalan. Hindi man buo ang aking paniniwala, pinili ko ang Ladlad dahil sila lang sa lahat ng mga kasali ang may natatanging isinisigaw na adhikain. Ito rin ay sa dahilang nais kong suportahan ang aking mga kapanalig na gumigiit sa karapatan ng mga Pilipinong nabibilang sa LGBT (lesbians, gays, bisexuals, transexuals). Sa kasamaang-palad, hindi nagwagi ang grupo sa kabila ng halos humigit-kumulang na milyong “kabaklaan” at “katomboyan” na nagkalat, dito pa lamang sa Kamaynilaan.

May mga tanong ang nakararami kung bakit naisip ng Ladlad na gawing political entity ang isang makabuluhang gender rights organization:

–          Sa lehislatura lang ba nakikita ng Ladlad ang susing magbibigay ng karampatang karapatan sa LGBT community?

–          Desperado na ba ang Ladlad na itulak ang pagsasaligal ng same sex marriage sa Pilipinas?

–          Kailangan ba talagang mapabilang ng Pinoy third sex sa hanay ng marginalized sectors sa aspetong pampulitikal?

Ang Ladlad ay isa sa mga kasalukuyang nagpapakita ng hayagang adbokasiya para sa third sex rights. Sa pamamagitan ng tagapagtaguyod nitong si G. Danton Remoto, naninindigan ang grupo sa malaking kontribusyong naibibigay ng Pinoy LGBT sa sa iba’t ibang larangan. Sa mga kontribusyong ito’y hinihingi ng Ladlad ang pantay na paggalang ng lipunang Pilipino sa mga bading, tibo, beki, at mga tranny. Suportado ito ng mga maliliit na grupo tulad ng mga gay and bimale clans na nagsasama-sama sa mga distrito ng Malate at Cubao. Maituturing na pambihira ang Ladlad sapagkat tinatahak nito ang landas para tumungo sa mga hakbang na magbibigay-kalayaan sa mga Pinoy na kinukubli ang kanilang itinatagong nararamdaman.

Naging aktibo rin ang Ladlad sa karapatang mag-isang-dibdib ang dalawang magkaparehas ang kasarian o ang same sex marriage. Sa bansang tulad ng Pilipinas na may sapat na kalayaang magpahayag sa tunay nitong saloobin, medyo nakakagulat na hindi pinapayagan ang dalawang lalake o dalawang babae na magbuklod sa mata ng batas. May mga panukalang-batas nang naihain sa Kongreso sa mga nakaraang taon ukol sa nasabing karapatan, subali’t hindi nagtagumpay ang mga ito dahil sa kakulangan sa suporta at dahil na rin sa pagiging matatag sa paniniwala ng nakakarami sa mandato ng simbahang Katoliko. Sa mga pareho ring dahilan hindi naging matatag ang pagsasabatas ng LGBT community bilang isang marginalized sector.

Sa kabila ng napakaraming hakbang para maiangat sa pampulitikal na aspeto ang karapatan ng Pinoy third sex, hindi pa rin naging sapat ang mga media exposure at mga taunang White Party o gay pride march para ipaglaban ang adbokasiyang ito. Tila nauubos na ang baraha sa mga samahang tulad ng Ladlad, at ang natitirang alas – ang pagpasok sa Mababang Kapulungan. Ang unang subok ng Ladlad na makapasok sa Batasan ay noong 2007 Legislative Elections, kung saan sila ay diskwalipikado. Nitong nakaraang eleksyon, sa kabila ng maraming pagtatalo sa Commission on Elections (COMELEC) ay natuloy ang kanilang pagtakbo sa party-list polls.

Kung babalikan natin ang naging resulta ng nakuhang boto ng Ladlad noong Mayo 10 (05/20/10 mula sa 90.26% ng mga Election Returns na nakuha ng COMELEC: Rank 65, 106,566 na boto), sinasabi ng mga pigurang ito na parang hindi pa panahon para sa grupo ang maupo sa Kapulungan ng mga Kinatawan. Hindi tulad ng ibang sektor, hinahayag din nito na walang solidong boto ang Pinoy third sex community.

Sa aking paniniwala, hindi makukulong sa iisang marginalized sector ang Pinoy LGBT dahil lahat ng sektor ay meron itong representasyon. Maaaring may mga dapat itakda na panukalang-batas, pero sa aking palagay ay nararapat munang mas patatagin, lantarang ilatag at ‘isambulat’ ng Ladlad at ng iba pang gay rights group ang mas marami pang nauukol at makabuluhang kontribusyon na kanilang tinaguyod sa loob ng mahabang panahon. Kung tutuusin, marami na sa mga lalaki at babae sa bansang ito ang natututo nang rumespeto sa mga tulad natin, at ito’y nakakatuwang simula sa mga adhikaing naitayo. PERO KULANG PA. Kailangan pa ng mas malawak na pagtataguyod na hindi lang sarado sa mga hinihinging karapatan kundi sa pagpapaigting ng mga programang nagpapakita sa tunay na talino at kakayahan ng mga bakla at tomboy. Ang bading ay beki, sa pagkakaalam ko, ay hindi lang magaling sa debate, sa pagandahan o pakisigan. Marami sa atin ang mga matatalino at madiskarte, nakatapos man sa pag-aaral o hindi. Ang mga ito’y may kailangang kalagyan, at ang mga ito’y makakatulong sa atin na makatanggap ng mas marami pang suporta para maitakda sa batas ng Republika ang ating karapatan.

Kung tatakbo man sa susunod na eleksyon ang Ladlad, o kung anumang grupo magtataguyod ng ating karapatan sa pampulitikang aspeto – makakaasa kayong sa inyo ang aking simpleng boto. [SMILEY]

July 22, 2010 11:56pm

LemOrven