FAST POST 54: Ginhawa sa Pagpatak ng Ulan

Sa halos isang buwan ng todong init ng tag-araw, sa wakas, umulan na rin dito sa Maynila. Maling sabihin pero sa panahong nameligro ang mga dugo natin sa pagtaas ng temperatura ay naging biyaya ang Bagyong Dante na kahit papaano’y nagpalamig sa ating kapaligiran.

Musika sa tenga ko ang mga patak ng ulan. Iba ang pakiramdam na dulot nito sa balat ko at sa kaluluwa ko. Tila ba isang gamot ng ginhawa sa katawan kong madaling pagpawisan at mahapo sa matinding init. Ngunit hindi pa roon ang binibigay sa akin ng mga butil ng tubig mula sa langit.

Ngayong gabi, habang tinitipa ko ang mga salitang ito ay pinipili kong huwag munang matulog, kahit sa mga ganitong maulan na panahon ay mas masarap matulog. Baka kasi pagtapos nito ay panibagong paghihintay na naman sa ulan? Marahil. Kaya habang mahinahon pa ang pagbuhos nito (at sana’y huwag masyadong lumakas) ay sasamantalahin ko na ang pakikinig dito. Maya-maya ay magluluto ako ng pancit canton para bigyang dampi ng init ang aking sikmura habang ninanamnam ang ginhawa sa pagpatak ng ulan.

FAST POST 53: Napipikon Ako kay Russu

Ngayong gabi ay ipinapalabas ng Pinoy Big Brother ang pag-amin ng housemate na Russu Laurente sa pag-sang-ayon niya sa #YesToABSCBNShutdown sa isang tweet. Humingi siya ng sorry kay Kuya.

Alam kong bata pa si Russu at naging limitado ang impormasyon na nakikita at nababasa niya kaya niya sinuportahan ang pagpapasara ng ABS-CBN. Pero hindi inutil si Russu para hindi niya maisip na dahil sa sinabi niya ay ginatungan niya ang pagkawala ng trabaho ng libo-libong empleyado at pagkawala ng libangan at pinagkukunan ng balita’t impormasyon ng milyon-milyong Pilipinong hindi maabot ng ibang istasyon.

Personal sa akin ang mga nangyari sa ABS-CBN at hindi naman iyon maikakaila. Bilang Kapamilya, napipikon ako. Naluluha ako sa sobrang pagkapikon habang pinapanood ang pagso-sorry niya. Napipikon ako sa pagpapasalamat niya kay Kuya na nakapasok siya sa PBB. Napipikon ako na nag-cite pa siya ng Bible verse. Napipikon ako dahil kahit sabihin nating wala siyang bilang sa mga naging desisyon ng mga pumatay ng franchise renewal, isa siya ngayon sa nakikinabang sa mga bagay kung saan kasama siyang tumulak sa pagpatay ng pangarap ng mas maraming Pilipino.

Madaling magpatawad, pero mahirap makalimot. Hindi ako gaanong nagpo-post na humihiling na ma-evict na siya sa Bahay ni Kuya. Bakit? Dahil alam kong habang nananatili siya sa loob ay mari-realize niyang mali ang ginawa niya at kokonsensyahin siya nito habang nananatili siya sa industriya ng showbiz. Tama na para sa akin na kung sakaling makatuntong siya nang tuluyan sa pag-aartista ay tatatak sa pangalan niya ang non-renewal ng Kapamilya franchise sa libreng ere noong July 10, 2020.

#LabanKapamilya

FAST POST 52: Dealing with ‘Magagaling’ na ‘Dominant’

Galit ako sa post na ito. Sorry not sorry.

May kakaiba akong pet peeve, pero parang inadya nga siguro silang mapalapit sa akin. Sila ang mga tinatawag kong “dominant”. Ito yung mga taong pilit na kumokontrol sa buhay ng ibang tao nang wala sa lugar. Hindi mo sila boss, hindi mo sila superior, at minsan, hindi mo maintindihan kung bakit ini-insist nila ang nalalaman sila sa’yo. Isa silang uri ng control freak, pero ang problema sa kanila ay pinupuwersa nila ang kontrol nila dahil kinokontrol sila ng ibang mas malakas sa kanila.

Kilala ako ng ibang kaibigan ko na mapagbigay o masunurin. Mas magaling akong team member at mas gusto kong pangunahan ng mga taong alam kong may leadership skills. Pero natitiyempuhan talaga ako ng mga dominant na tao na, sa totoo lang, ay madalas na nagpapainit ng ulo ko. Yung tipong nakakangitngit kapag pinapakinggan mo ang boses nila na parang sila lang ang magaling o may nagagawa sa daigdig.

May isa akong dating kaibigan na gumawa ng term noon sa mga ganitong tulad ng tao: “manipulating b*tch”.

Pero isa talaga siguro sa mga malas ko ang magkaroon ng mga kaibigang tulad nila. Oo, kaibigan ko naman sila kung ituring kaya nakakapagpigil. Pero huwag nila akong simulan. Sa mga panahong hindi na rasonable ang pagka-b*tchesa nila, hindi nila pwedeng apakan ang abilidad ko.

At tulad ng paborito kong sinasabi… please, huwag ako!