FAST POST 57: Strange Yet Comfortable Path

Meron akong nai-share na post sa Facebook na kumiliti sa aking post. Sabi nito:

“Kahit paano’y may narating ka na, at may mararating ka pa.”

Ang caption ko: “‘Di ko talaga alam kung paano ako nakarating dito pero salamat sa Diyos.”

Lagi kong sinasabi sa mga nakakausap ko na hindi ko alam kung paano ako nakarating sa puntong ito ng buhay ko. Pala-dasal ako, pero hindi ako relihiyoso. Pumupunta ako sa simbahan, pero hindi ako talaga pala-simba. May naging kaibigan akong tumira sa kumbento, pero wala sa gunita ko na matulog, magpalipas ng magdamag o lalong tumira sa kumbento. Lahat ito ay nagbago nang dumating ang COVID-19 pandemic.

Marahil ay naikuwento na sa ilang pagkakataon ang pagbabalik-loob ko sa pananampalataya mula noong 2020. Masasabi kong may kakaibang biyayang dala ang pagdating ng pandemya dahil dinala ako nito sa isang lugar na bagaman may pressure ay nakakapagbigay ng ginhawa sa akin kahit halos paulit-ulit kong ginagawa araw-araw. Sabihin na nating convenient, pero ang pagiging manggagawa sa simbahan ay isang trabahong nababagay sa tulad kong nangangailangan ng kapanatagan pagkatapos ng higit isang dekadang karanasan sa mga toxic working environment.

“Kahit paano’y may narating ka na…”

10 years ago, noong 25 years old ako, kampante na ako sa nangyari sa buhay ko. Inisip ko na rin noon na pwede na akong mamatay dahil kung anuman ang kapasidad ko bilang tao ay natupad ko na. Pero magaling ang Diyos at ang tadhana para ikut-ikutin ang mundo ko. After 25, mas marami pang pinuntahan ang buhay ko at hindi ko aakalain na may itataas pa ang kaya kong marating. Kaya kong sabihin na pagtuntong ko ng trenta anyos ay may narating na talaga ako sa kabila ng ilang “kakulangan” para maabot ang karerang akala ko ay hindi ko na mararating.

“…at may mararating ka pa.”

Pagkatapos ng chaotic pero exciting na political life noong 2022 ay para bang sinadya ng tadhana na dalhin ako sa mas kumportableng sitwasyon. Sino bang mag-aakala na magtatrabaho ako bilang head ng opisina ng isang parokya? Marami ang lalong nabigla sa tinahak ng paglalakbay ko at, maniwala kayo’t hindi, pati ako ay nagulat din!

Ngunit habang bumabalik ako sa mga pangyayari ng nakalipas na buwan ay hindi ko namalayang may mga clue na rin na sa ganitong karera ako papunta. Yun bang mga “kaya pala”:

– Kaya pala ayos lang sa nanay ko na nasa simbahan lang ako?
– Kaya pala kahit maraming mga trabahong malalaki ang sweldo ang magaan kong inaayawan kahit allowance lang dati ang nakukuha ko sa simbahan?
– Kaya pala kahit sumabak ako sa kampanya ng 2022 ay hindi naging mahirap ang pagbabalik ko sa buhay-parokya?
– Kaya pala pinili ng Diyos na ang unang bisita ng nanay ko sa pagpanaw niya ay isang pari at ang huling simbahang pinuntahan niya ay ang enggrandeng simbahang nagligtas sa buhay ko noong pandemya?

At ito ako ngayon: nakarating sa pinakamaginhawang trabaho ko. Strange yet comfortable. Maaaring ako mismo ang pumili ng daan na ito para kalasin ang bigat na hindi matanggal-tanggal sa puso at utak ko.

Pero may mga pagkakataong hindi ko inisip na ito ang pinili ko. Iba ang pumili nito. At ang tangi ko lang masasabi ay “Salamat sa Diyos.”

cropped-article-stoper.png

2022 YEARENDER: Life Changing Plot Twists

2015-category-title-tambuli copy2022-YEARENDER

Normal sa tao ang mga “plot twist”, for better man o for worst. Pero may mga plot twist na nagpapabago nang tuluyan sa direksyon ng ating buhay. Again, there may be for better or for worst. May pagkakataong tinatanong natin kung bakit ito nangyayari sa atin, na sana ay bumalik na lang sa dati ang lahat. O hindi kaya’y bakit ngayon lang ito nangyari kung kailan wala nang dahilan para mangyari pa ito? Pwede ring matatanto mong nangyari ang mga bagay-bagay dahil deserve mo ito o sadyang pinagpala ka ng Diyos para mangyari ang mga ito.

Habang unti-unti tayong umaalis sa panahon ng pandemya, pihadong lahat tayo ay may mga hindi inaasahang plot twist ngayong 2022 na humuhulma sa hinaharap natin. Kasama na ako doon.

Ito ang pang-labintatlong Yearender ko. Life changing ang mga plot twist ko nitong patapos na taon dahil naganap ang extremes na pwedeng maranasan ng isang tao. At kung tatanungin mo ako habang sinusulat ko ito, sasabihin kong ang 2022 na ang pinakamahalagang taon ng buhay ko.

New Year Plot Twist

Pumasok ang 2022 na wala ako sa piling ng pamilya ko, wala ako sa Maynila at wala ako sa mga lugar na pamilyar sa akin. Kasama ang ilang dating kasamahan sa trabaho at mga naging bagong kakilala dahil sa joiner ay napadpad ako sa sikat na San Juan, La Union mula December 31, 2021 hanggang January 2. Sa dagat ko sumalubong ang bagong taon at first time kong nalasing, nagka-hangover at uminom sa beach ng January 1. Medyo late bloomer na ako sa experience na ito pero never too late din naman, lalo pag kayang-kaya ng budget ang ganitong mga ganap.

Campaign Plot Twist

Ang 2022 elections na yata ang pinakawirdong plot twist ng bansa natin so far. Memorable din sa akin ito dahil first time kong mag-active crossover ng kampanya ng mga pulitiko. Sa lokal, naging hybrid part ako ng campaign team ni Manila 1st District Councilor Niño dela Cruz para sa kanyang ikaapat na termino. Hindi man ako nakasama sa mga house-to-house o mga rally, nagpapasalamat ako na nakatulong ako para makabalik siya sa Konseho ng Maynila sa pinakamahalagang aspeto ng bawat kampanya: ang branding niya. Sa Senado, naging parte ako ng social media team ng campaign ni Idol Raffy Tulfo (oo, si Idol, gulat kayo no? Hahaha!) na nagdiin sa akin ng dalawa sa pinakamahalagang lesson bilang political comms practitioner: trabaho lang ang ipaniwala sa iba ang gusto nilang makita at hindi lahat ng idol ng bayan, pwedeng maging lider ng bayan.

Pero yung talagang pinaka-proud ako ay ang pagbo-volunteer ko sa presidential campaign ni Vice President Leni Robredo. Half of my 2022 was spent for this, sa maliit na paraan man o kahit sa mga pinakamasasayang bagay, at binago nito ang pagtingin ko sa Pilipino. Bukod sa maraming rally na napuntahan, mga artistang naging kakwentuhan at nadagdag na mga kaibigan, napag-isa ng kampanyang ito ang mga grupong bihirang nagkakasundo sa usaping pulitika. Dahil dito ay naging mas kumportable ang bawat isa kapag nagkikita-kita. Hindi alam kung kailan ulit mangyayari ang ganitong phenomena sa isang halalan kaya tunay kong ipinagmamalaki na nakasali ako sa pagpapaalala sa bawat isa na sa “gobyernong tapat, angat buhay lahat”.

Travel Plot Twist

Ang 2022 rin ang taon na nakabiyahe ako sa napakamaraming lugar at isa sa mga factor doon ay ang mga nasalihan kong kampanya. Ang iba pa rito ay nabalikan ko nang pangalawang beses pagkatapos ng election season: Albay (April, August), Baguio (May, November) at La Union (January, June).

2022 rin ang nagsimula ng mga pinakapaborito kong travel experience na sana’y maulit pa sa mga susunod na taon: ang first time kong makasakay ng private chartered plane papuntang Agusan noong May 5 at first time kong magbakasyon nang mag-isa sa Baguio noong November 1 hanggang 4.

Comeback Plot Twist

There’s no place like home. Pagkatapos ng eleksyon ay nabigyan ako ng pagkakataon na makabalik sa luklukan ng kapangyarihan sa Maynila. Ang akala ko noon ay mawawala na ako sa anino ng pulitika, pero may kakaibang tawag ang paglilingkod sa mga kapwa Manileño. Tulad ng dati ay katuwang ako ng tanggapan ni Konsehal Niño dela Cruz sa social media at sa mga tungkulin niya bilang mambabatas. Mas mapanghamon ang pulitika sa punong kabisera kaya dapat slow but sure ang level up ng trabaho.

Milestone Plot Twist

Isang biyaya at karangalan na mapagkatiwalaan ng isang mahalagang institusyon sa isang ‘legacy project”. Ang Book of Days ng Minor Basilica and National Shrine of San Lorenzo Ruiz ng Binondo ay isang ispesyal na organizer na matatago ng kahit sino habambuhay, ngunit higit sa gamit ito, tampok dito ang kasaysayan ng Simbahan ng Binondo at ang buhay ng ating unang Pilipinong santo na si San Lorenzo Ruiz.

At bago matapos ang 2022, inilabas ng Archdiocese of Manila ang kanilang 2023 Calendar kung saan biniyayaan tayo ng pagkilala bilang isa sa mga mukha ng paglilingkod para sa pananampalataya hango sa adbokasiya ng Simbahan na synodality. Bilang volunteer ng basilika ni San Lorenzo Ruiz, nakakataba ng puso ang simpleng parangal na ito hindi lang ng komunidad ng parokya ng Binondo kundi ng mas malaking Simbahan ng Panginoon sa Maynila.

Transfer Plot Twist

Sa loob ng dalawang taon ay naging aktibo ako sa mga gawain ng Binondo Church, pero niyanig ang Archdiocese of Manila ng total shuffle ng kaparian. Kasama na rito ang aming Kura Paroko na si Rev. Fr. Andy Ortega Lim na nalipat sa isa pang makasaysayang parokya ng Pandacan noong November 23. Sa kabila ng napakalaking misyon ng pagpapatayo ng simbahan matapos itong masunog noong 2020, nagdesisyon akong samahan ang tatay-tatayan namin sa pananampalataya para tumulong sa unti-unting pagbangon ng parokya.

Ilang buwan mula nang makalipat kami mula Binondo hanggang Pandacan ay nakita ko kung gaano kasigasig ng mga mananampalataya sa Parokya ng Sto. Niño. Nakakaganang maglingkod sa simbahang ito dahil aktibo sila sa mga gawaing simbahan, lalong lalo na ang mga kabataan na kapag may pagkakataon ay aking nagagabayan. Bilang taga-Tundo na lumaki sa piling ng Batang Hesus, nananalangin ako sa Kanya na patuloy Niya kaming bigyan ng sigla ng katawan at isipan upang palakasin pang lalo ang pananampalataya ng mga Pandaqueño.

Biggest Plot Twist

Sa kabila ng lahat ng plot twists ngayong taon, nangingibabaw sa akin ang pinakamalaking plot twist ng buong buhay ko, ang pagkamatay ng aking Nanay, si Avelina “Belen” Leal Santiago. November 11 ng umaga nang sumakabilang-buhay siya sa gitna ng pagkakahimbing. Masakit ito para sa akin dahil wala ako sa bahay sa mga huling sandali niya sa lupa. Ang kanyang pagpanaw ay tila simula ng aming pag-iisa sa mundo bilang kaming magkakapatid ay wala nang mga magulang.

Sa kabila niyon, lagi kong sinasabi na matagal na kaming hinanda ni Nanay sa buhay na wala sila sa piling namin. Masakit pa rin na hindi ko na siya nakikita o naririnig, pero sa bawat gawi ko, lagi siyang nasa gunita ko dahil siya ang isa sa mga bumuo sa kung anong pagkatao meron ako. Sa kahit anong plot twist ko sa mga susunod pang panahon, mananatili ang alaala niya para magabayan ako.

Mga Kasama sa Plot Twist

Masaya man o malungkot ang mga plot twist, nagpapasalamat pa rin ako sa lahat ng nakasama ko sa taong magwawakas.

Maraming salamat, Fr. Rudy, Jophet, Ate Beck, Noney, Ate Mhenmhen at sa lahat ng mga kasama namin sa kumbento at opisina ng Parokya ng Pandacan sa suporta sa ating malaki, mahirap pero makasaysayang misyon para sa Simbahan.

Maraming salamat, Achi Diana, Fr. Sigfred, Fr. Joaquim, Beshie Karl, Ate Joy, Ate Tina, Hazel, Kuya Kahoy at sa lahat ng mga malalapit sa atin sa Parokya ng Binondo dahil hindi tumitigil ang ating samahan at pagkakaibigan.

Maraming salamat, Sis. Flor, Kuya Ferdie, Joshua, Patrick at sa mga bagong kuya, ate, tito at tita sa Sto. Niño de Pandacan Parish na sobra-sobra ang pagsuporta para sa mahal naming simbahan. Sa tulong ninyo sa amin nina Fr. Andy, magiging mas mabilis at masigla ang pagbangon ng Pandacan. #BangonPandacan

Maraming salamat, Geil, Nica, Josh, Kevin, Rio, Monique, Ken, Shalom, Renee, Herzon, Ate Arlene, Livi, Savannah, Jeff, Ate Nini, at sa mga kaibigan kong hindi nakakalimot kahit wala na ako sa karerang kinabibilangan nila.

Maraming salamat, Ate Missy, Anton, Andre, Benedict, Ate Jheng at sa mga kapatid ko sa pananampalataya na kasama ko sa paglalakbay ko sa paglilingkod sa simbahan.

Maraming salamat, Tracy, Nona, Nathan, Joshua, Yvan, Lhance, Ate Kaka, JP, at sa lahat ng mga tinuturing kong kapatid na kahit hindi kadugo ay hindi nawawalan ng koneksyon saan man ako mapunta.

Maraming salamat, Ate Christine, Sir Paul, Ate Caren, Kuya Mike, Tita Zen, Kiko, at Mhalou na supportive sa mga gawa ko kahit wala ako sa opisina sa City Hall.

Maraming salamat, Councilor Niño dela Cruz sa patuloy na pagtitiwala sa aking kakayahan para makatulong sa iyong tungkulin sa bayan. Hindi lang po kayo boss para sa akin kundi isang kapatid.

Maraming salamat, Rev. Fr. Andy Ortega Lim sa pagtitiwala, pag-aalaga at suporta sa panibagong kabanata ng aking buhay kasama ang Panginoon.

Maraming salamat, Vice President Leni Robredo sa pagiging constant inspiration. Buhay ang pag-asa sa aking puso para sa ating bansa dahil sa iyo.

Maraming salamat sa aking mga pinsan, Ate Carol, Ate Tita, Kuya Amboy, Cathy at sa mga pamangkin namin na umaalalay sa amin ngayong pare-pareho na kaming walang magulang.

Maraming salamat, Kuya Jojo, na nagsisilbi nang magulang ko.

Maraming salamat sa iba ko pang kapatid, Kuya Abet, Kuya Ramon, Ate Airine, sa aking pamangkin na si Rmon at ang mahal naming babies na sina Bruce, Kobe at Coco, dahil kahit anong nangyari ay buo pa rin ang ating pamilya.

Maraming salamat, Tatay, Bruce Laki, Bruce Liit, Bunny at Lucky na mga bituing gabay namin sa langit.

Maraming salamat, Nanay. Kasama mo na si Tatay sa paggabay sa amin. Lagi mo kaming ipagdasal at bantayan. Mami-miss kita habambuhay.

Maraming salamat, mahal kong Maynila. Nagkakaroon na ng direksyon ang kanyang kadakilaan. Lagi kong ipinagdarasal na maging mas maunlad pa ang siyudad na ito para sa lahat ng Manileño.

Maraming salamat sa aking mga patron, San Lorenzo Ruiz, Ina ng Santo Rosario ng Binondo at Ina ng Pronto Socorro sa proteksyon at panalangin para sa akin. Dama ko ang inyong pagmamahal at patuloy ko kayong papupurihan sa aking puso.

Higit sa lahat, maraming salamat, Panginoong Hesukristo sa inyo ng Mahal na Poong Santo Niño dahil sa lahat ng plot twist na nangyari sa akin, naniniwala akong Siya ang patuloy na nagbibigay ng walang hanggang biyaya at lakas para magpatuloy tayo sa paglalakbay. Lahat ng aking ginagawa ay iniaalay ko sa Iyong lalong karangalan. Amen.

Pinatatag ako ng 2022. Aaminin ko, ayoko nang maulit ang taon na ito, hindi dahil sa sakit na dinulot niya kundi para manatili akong unique sa aking alaala. Marami pang plot twist na parating, pero dahil sa magtatapos na taon, mas handa na ako sa mga susunod pa.

Tuloy ang buhay, tuloy ang paglalakbay.
Maligayang bagong taon sa ating lahat. Maligayang pagdating, 2023!

cropped-article-stoper.png

Mga Alaala’t Aral Mula sa Pinangarap na Rosas na Pilipinas

2015-category-title-tambuli copy2022-headline-07-feature-alaala-rosas-pilipinas

“Sa lahat ng pagkakataon, sa gitna man ng mga pagsubok o sa rurok ng tagumpay, sinasabi sa atin ni VP Leni na manatili ang paa natin sa putik at patuloy na abutin ang kamay ng mga taong lumalapit sa atin. Si Leni, ang ating bagong bise presidente, ang magsisilbing solidong imaheng nagpapaalala sa atin na tayong mga Pilipino, taas noo man sa anumang pagkapanalo ay walang alinlangang yuyuko para iabot ang tulong sa sinuman sa mundo.”

Isang Aral mula kay Leni, Aurora Metropolis, July 10, 2016

Mahigit isang buwan na pagkatapos ng pinakapambihirang eleksyon sa Pilipinas. Halo-halong emosyon na ang bumuhos – galit, lungkot, pait, poot. Maraming pagkakaibigan ang nahulma pero marami ring samahan ang tuluyan nang nasira dahil sa realidad na inilantad ng ilang buwang kampanya na para bang isang dekadang digmaan ng pamantayan at paninindigan. Ang ibang damdamin ay huminahon na, pero may iilang hindi pa rin tumitila.

Mahigit isang buwan na ang lumipas pero hindi pa rin ako makaiyak. Kung tutuusin, isa dapat ako sa mga lugmok dahil sobra akong tumaya para sa pinunong sa paniniwala ko ay kailangan ng Pilipinas habang papaahon tayo sa pandemya.

Mahigit isang buwan na. Hindi ko kayang pilitin ang sarili ko na humagulgol. Kung hindi ko maitangis ang mga luha sa aking mga mata, marahil ay panahon na para maibuhos ang mga ito sa anyo ng mga salita. Pero hindi ito komentaryo ng isang Kakampink na nagluluksa sa pagtalikod ng mga kapwa Pilipino sa tulad ni Leni Robredo. Sabihin na nating isa itong koleksyon ng mga alaala at pasasalamat ng Pilipinong ginawa ang kanyang makakaya para iprisinta kung ano ang Pilipinas kung pinili natin maging #KulayRosasAngBukas.

Bumaba ang mga bituin… at nakasalamuha ko bilang mga ordinaryong Pilipino.

Kasama ako sa iilang mapapalad na makapiling ang mga celebrity na tumuntong sa entablado ng kampanya para kay Leni Robredo. Mula sa isang nagsimulang mahiyain na AC Soriano hanggang sa de kalibreng Edu Manzano, binigyan nila ng ningning ang bawat grand rally nang libre para lang maipakilala si Leni sa mga kababayan natin. Sa kabila ng kasikatan, masuwerte ako na nakasama ko sila sa maikling pagkakataon bilang tulad nating tumutulong kay Leni sa sarili nilang kakayahan. Sa kabila ng kasikatan, hinayaan nila kaming makita kung sino sila sa likod ng kamera at kung bakit nila piniling isakripisyo ang kanilang oras, talento at maging karera para kay Leni.

Gab Valenciano
Yeng Constantino
Juan Karlos
AC Soriano
Sitti Navarro
Nikki Valdez
Jolina Magdangal-Escueta
Regine Velasquez-Alcasid
Ogie Alcasid
Cherry Pie Picache
Edu Manzano

Maraming salamat sa inyo, mga lods!

Maraming beses akong naabutan ng pagkain at tubig ng mga hindi ko kilala.

Marami sa mga sumama sa grand rally, mini-rally, house-to-house at iba’t ibang activity ang nagsabi na walang nagugutom o nauuhaw sa kampanya ni Leni. Hindi ko masasabi na lahat ng pumupunta sa mga ito ay pareho ng karanasan nila, pero isa lang ang constant na nakita ko sa mga nasamahan kong event: mas marami ang nagbibigay na supporter kaysa humihingi.

Sa tradisyunal na kalakaran tuwing eleksyon, pulitiko ang madalas na nagbibigay ng pagkain o inumin sa mga supporter o volunteer nila. Minsan pa nga, kapag nauubusan, para bang naiiwan na lang silang kawawa. Napakamahiwaga ng kampanya ni Leni dahil nasaksihan ng milyon-milyong dumalo sa kanyang mga grand rally kung paanong bumuhos ang pagkain sa kung kani-kanino at kung saan-saang direksyon nang libre. Mula sa kendi hanggang sa food pack, mula sa bottled water hanggang sa shake o ice cream, mula lutong bahay o gawang fast food hanggang sa mga pagkaing sa mamahaling restaurant lang mabibili.

Pagkain ang naging instrumento ng pagkakaibigan ng maraming Kakampink. Pagkain ang naging daan upang maiparamdam kung ano ang nagagawa ng simpleng kabutihan sa bawat tao.

Kahit ako mismo ay namigay ng pagkain.

Nagsimula ang tila naging advocacy ng marami na pagpapa-lugaw noong April 23, 2021 sa Binondo para sa birthday ni Leni na tinawag ng marami na National Lugaw Day. Kasama ng ilang kaibigan sa Minor Basilica of San Lorenzo Ruiz, nakapamigay kami ng libreng almusal sa 56 na obrero na maagang pumasok sa business district ng Maynila.

6 months later, October 7, 2021. Nang mag-anunsyo siya na tatakbong presidente, nagpadala ako ng 10 order ng lugaw sa mga nag-comment sa post ko sa Facebook kung gusto nila ng lugaw para samahan akong ipagdiwang ang araw na iyon. Akala nila ay hindi ako seryoso hanggang kinuha ko ang mga address kung saan dadalhin ng GrabFood ang mga lugaw nila.

December 19 naman ay namigay ako ng sisig with rice sa tapat ng Parokya ng San Roque sa Blumentritt para sa 100 mahihirap na nakatira sa paligid ng simbahan at sa mga namamasada sa lugar. Walang masyadong fanfare ang pamimigay namin. Gusto lang namin na magbigay ng masarap na sisig rice at ipakilala sa kanila si Leni bilang lider na angkop sa ating panahon.

Pero ang pinakamalaking handaang pinaghandaan ko ay ang birthday ni Leni sa kalagitnaan ng kampanya. Sa tulong ulit ng mga kaibigan natin sa Simbahan ng Binondo ay nakapagbigay tayo ng humigit-kumulang 300 mangkok ng lugaw na may kasamang 200 itlog at 300 mamon sa mga nakatira sa paligid ng simbahan, sa mga nagja-jogging, sa mga papasok sa kani-kanilang trabaho at sa mga napapadaan lang sa tapat ng Basilica. At dahil birthday ni Leni, ginawa naming ispesyal ang Araw ng Lugaw sa Binondo dahil nakasakay ito sa ispesyal na pink birthday sidecar.

Hillel Andrew Hilay
Rev. Fr. Andy Ortega Lim
Diana Lee
Villaruel Family
Joy Asancha
Hazel Drio
Jophet Moina
Mark Anthony Reyes
Jade Dadivas
Trisha Mae Acebuche
Jeremiah Inocencio
Tina Enclona
John Usman
Rita Tambo-ong

Maraming salamat po sa tulong at suporta!

Naging supplier din ako ng campaign materials

Medyo naging short ang supply ng election paraphernalia dahil sa dami ng humihingi pero kulang pa rin ang production ang official campaign o volunteer groups. Hindi madamot ang mga namimigay ng tarps, flyers, posters, ballers, stickers, pamaypay, komiks at kung ano-ano pa, pero sadyang hindi magkamayaw ang mga taong gustong-gustong makapaglagay ng collaterals sa kani-kanilang mga tahanan.

Hindi kailanman ako tumaya sa kahit kaninong kandidato gamit ang sarili kong pera. Gumamit man ako ng aking talento o kakayahan sa iilan, pero hindi ako gumastos para lang ikampanya ang gusto kong lingkod bayan. Kay Leni lang ako natutong tumaya. Ayoko nang bisipin kung magkano ang halaga ng stickers, ballers at tarps na nabili ko para mag-supply sa napakaraming grupo ng volunteers na masigasig na nagha-house-to-house sa Maynila para ikampanya si Leni. Sa ganitong paraan man lang ay nakatulong ako sa kampanya dahil may trabaho rin akong inaasikaso noon at hindi nakakasama nang madalas sa paglilibot sa aking siyudad para kay Leni.

Darren Cheng
Hernandez Family

Maraming salamat sa mga supply ng collats.

Maan Jordan
TLR Volunteers ng Manila Districts 1, 2 at 3
Sa kuya ko, Prof. Rafael Santiago, Jr.

Maraming salamat sa napakalaking sakripisyo ng pagkampanya sa mga lansangan natin. Hindi ko man kayo nakitang lahat nang personal, masaya ako na nakatulong sa inyo para sa ating kandidato.

May mga hindi makakalimutang karanasan kasama ang mga bago at dati nang Kakampink.

Masaya ang mag-volunteer. Nakakapagod man, mapapalitan naman ito ng mga karanasang hindi ko akalain ay mangyayari sa akin. Mula sa pagiging assistant ng mahal kong Songbird, pagiging tagahawi ng mga tao para sa dadaanan ng mga artista at ni Leni, mga hindi mabilang na inuman pagkatapos ng sortie (lalo na yung pag-inom sa kalagitnaan ng biyahe dahil sobrang layo ng hotel sa venue) hanggang sa mga minsa’y panic mode dahil may biglaang ganap on the side ng mga rally.

Pero kasama ng mga karanasang ito ay ang bonding sa mga dati nang nakasama sa Team Leni at mga bagong Kakampink na sa hirap at saya ay talagang nagpapakasipag para kay Leni. Hindi man nagpapansinan kapag nasa mga rally, pero may mga maiikling oras para magkangitian, magkatawanan, makalasingan at makausap nang masinsinan pagkatapos ng laban.

Boom Enriquez

Maraming salamat po sa pagbibigay ng pagkakataong makasama ulit sa kampanya, lalo na sa mga grand rally.

Ninang Cy Velasquez
Geil Lonsania
Nica Cordero
Josh Umlas
Livi Banela
Herzon Hermoso
Arlene Torres
Barbie Lo
Kevin Magcalas
JP Dacanay
Renee Contado
Mami Kaka Castillo

Maraming salamat sa experience ng pagkakaibigan at paninindigan. Mahirap makalimot sa mga escapade na kasama kayo.

Ang aral na iniwan ni Leni sa atin? Dapat manaig lagi ang kabutihan ng Pilipino.

Sa sinulat kong blog post noong 2016 tungkol sa aking karanasan sa kampanya ni Leni sa pagka-bise presidente, binanggit ko na ang isang aral na natutunan ko sa kanya ay ang pagiging mapagkumbaba. Siya bilang ating Pangalawang Pangulo ay naging buhay na paalala na kahit anong mangyari, lagi tayong mag-aabot ng kamay sa ating kapwang nangangailangan. Pinapakita niya sa atin na kahit ano pang paninira ng mga tao, huwag natin kakalimutan na ituloy ang mabubuting bagay, lalo na’t ito’y makakatulong sa ating mga kababayan.

Anim na taon ang lumipas. Hindi nagbago si Leni sa kung ano siya bago siya tumakbo: patuloy siyang naging malapit sa tao at patuloy niyang kinaya ang lahat para sa ating mga Pilipino. Isa ako sa magpapatotoo nito. At dahil sa kanyang kababaang-loob bilang lingkod bayan, ito mismo ang naging unang hakbang ng mga taong sumuporta sa kanyang kandidatura: magpakababa at gumawa ng kabutihan.

Sa kauna-unahang pagkakataon sa kasaysayan ng pulitika sa bansa sa napakatagal na panahon, may isang lingkod bayan na nagpausbong sa napakaraming Pilipino ng kabutihan na nagbunga ng makahulugang pagkilos – ang tinatawag nilang “Pink Movement”.

Bagaman nasa ilalim ng kulay rosas ang kampanya ay pinatunayan ni Leni na kung magkakaroon ng #GobyernongTapat ay siguradong #AngatBuhayLahat… at ang lahat ng ito ay magsisimula sa pagmamahal at kabutihan sa ating kapwa. Naniniwala si Leni na kakalat ang kabutihang ito sa napakaraming tao, anuman ang kanyang kulay sa pulitika o paniniwala. At di kalaunan, gagawa ito ng magandang pagbabago sa ating bayan.

Malungkot man dahil hindi siya nagtagumpay sa halalan, ika nga ng extended version ng Rosas, “hindi tayo nabigo”. Dahil kay Leni, nakita natin na may pag-asa pa rin ang Pilipinas kung pipiliin nating gumawa ng mabuti araw-araw. Hindi man natin nakamit ang pangarap na kulay rosas na Pilipinas, marahil, sa iba pang paraan at pagkakataon sa labas ng Malacañang ay magbunga ang pagtatanim natin ng mga binhi ng rosas saan man tayo mapadpad.

Malungkot man sa akin at sa milyon-milyong naglaan ng kahit anong magagawa para sa bayan, kung titingnan man sa ibang anggulo ay may natikman akong pagkapanalo sa pagtaya ko sa Leni. Nanalo ako dahil tumaya ako at tumindig sa tamang panig ng kasaysayan na kaya kong ipagmalaki sa mga susunod na henerasyon ng aking pamilya.

“Hangga’t may kabutihan, hangga’t may pag-ibig, liwanag ang mananaig.”
(Rosas, Nica del Rosario, 2022)

#LetLeniLead

cropped-article-stoper.png