Nang subukan kong balikan ang isang artikulo noong isang taon ay hindi ko mapigilang lumuha. Tila bumalik ang pakiramdam ng pangungulila sa pagkawala ng isang kapatid, isang kapamilya at isang kaibigan.

Isang taon na ang nakalilipas nang pumanaw si Bunny, ang aming kuneho. Hindi ko naman matatanggi na nasa puso ko pa rin ang kalungkutan, na sa tuwing makakakita ako ng kuneho ay siyang lagi ang tangi kong naaalala.

Tulad ng isang namatayan, sa paggunita ng unang anibersaryo ng kanyang kamatayan, ay kinakailangan ko nang mag-babang luksa. Marahil ay ito na ang panahon upang tanggapin nang buo ang kanyang kamatayan.

Mananatili siyang buhay sa aking alaala. Lagi mo kaming bantayan, Bunny.