Sa wakas at nakapag-post na rin ako!

Mahigit isang buwan na rin akong namomroblema sa pagpo-post dito sa Aurora Metropolis gamit ang Google Chrome. Yung hindi maka-generate nang maayos ang lahat ng tools sa New Post page, kaya kailangan ko pang i-type ang mga sasabihin ko sa MS Word. Anweird ko kung bakit ngayon ko lang naisip na may iba pa pala akong browser sa laptop. Salamat sa Opera at okay na akong makasulat nang diretso dito sa blog. haha!

Buti na lang. Birthday ko noong March 03 (24 years old na ako) pero bago tumuntong ang petsang yun ay napakaraming naganap na di ko aakalaing mangyayari sa buhay ko. Para bang inikot ng tadhana ang mundo ko sa isang bandang may liwanag na sinisilip ko lang dati. Hindi ko sinasabing “naliwanagan” ako sa mga pangyayaring iyon. Hindi lang ako makapaniwala na bago ako tumuntong sa aking bagong taon, ay mas mapapalapit ako sa Kanya.

Buti na lang. Hindi ako relihiyoso pero kumakapit ako sa Diyos sa lahat ng panahon. Masasabi kong masuwerte ako dahil maraming pagkakataon na mabilis Niya akong pinagbibigyan sa anumang hinihiling sa Kanya. Pero nakakalungkot isipin na ni minsan ay di ko magawang makabawi sa Kanya nang madalas. Pero pumasok ang isang oportunidad sa umpisa ng 2012.

Buti na lang.  Ginawa ko ang lahat para makasama sa Korean Camp ng International Youth Fellowship (IYF) sa Nueva Ecija. Sa loob ng limang araw ay nakasama ko ang mga piling kabataan ng Korea upang ibahagi ang kanilang kultura sa mga kabataang Pilipino. Nasaksihan ko ang kagalakan nila na mapasaya ang mga kabataan, kahit ramdam nila ang pagod at paninibago sa klima ng Pilipinas. Magaganda ang kanilang mga ngiti na tila walang katapusan. Sa mga ngiting iyon ay masaya na rin ako.

Buti na lang.   Hindi ako relihiyoso pero kumakapit ako sa Diyos sa lahat ng panahon, pero nagpapasalamat ako sa IYF dahil tuluyan nitong binuksan ang isang baul sa aking puso na dati’y bahagya lang na nakabukas… at iyon ay ang mas maigting na pananampalatay sa Kanya. Natututo na akong magdasal sa lahat ng mga dumarating na biyaya, na kung di dahil sa Kanya ay hindi ko makakamit. Natututo na akong gumawa ng mga bagay na Siya ang nasa ibabaw ng aking puso. Nag-uumpisa na akong bumawi sa Kanya, at nagpapasalamat ako sa ikalawang pagkakataon na binigay Niya sa akin sa pagbibigay ng mga mabubuting kaibigan, mga taong may malasakit sa akin at sa IYF.

Buti na lang.  Maraming nagbukas na kaisipan nang tumuntong ang March 03. Hindi kailangan na magpalit ng relihiyon upang humigpit ang kapit mo sa Diyos. Mananatili akong tapat na Kristiyano at Katoliko. Ang importante kasi sa lahat ay yung naniniwala ka sa Kanya at sa Kanyang mga salita. Ikaw, ako, tayong lahat ay tinubos na Niya sa kasalanan at maliligtas papunta sa buhay na walang hanggan.

Buti na lang at may Opera! Ngayon ko lang nabulalaslas ang saya ko sa pagpasok ng aking bagong taon bilang nilalang ng Diyos dito sa daigdig. Hindi ko kayang magbago nang ganun kadali, pero gagawin ko ang lahat para makabawi at makakonekta nang maayos sa puso ng ating Panginoon. At sa tulong Niya, ang puso ko’y magkakaroon pa ng maraming biyaya sa aking ika-24 na taon dito sa Kanyang paraiso.

Amen. 🙂